مدیرکل روابط‌عمومی راه‌آهن بازنشسته شد

به نام یگانه هستی بخش

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

چه زود گذشت از کودکی ام تا دبیرستان چه زود گذشت، از دبیرستان تا پایان دانشگاه چه زود گذشت و از شروع خدمت در راه آهن تا پایانش که عمرش به کوتاهی نسیمی ساده بود.

در تمام این سالها و تلخ و شیرینی روزهای خدمت و البته در تمام این فراز و فرودهای روزگار و تلاش دوران خدمت، فقط به یک چیز اندیشیدم و آن شکوفایی مجموعه ی راه آهن و رشد صنعت ریلی کشور بود و از همه بالاتر کسب رضای پروردگار که حرف اول و آخر بود. هست و خواهد ماند.

آرزومندم که یادها و یادگارهای این تلاش صادقانه در حافظه این مجموعه دوست داشتنی بر جا بماند.

حالا که این ابر گذران دوران خدمت گذر کرده، از خداوند برای نوآمدگان و همکاران قدیمی توفیق خدمت را از درگاه حضرت دوست خواستارم …

روزگاری که گذشت و روزگاری که می گذرد سرمایه جوانی ما و اندوخته آینده ی ماست. فرصت را دریابیم که قطار زندگی به سرعت می گذرد و فرصت برای خدمت همیشگی نیست.

بر خود فرض می دانم که برای همراهی در تمام این سالها تشکر کنم از خانواده ام که در این سالها خیلی وقت ها کنارشان نبودم و مرا درک کردند.

سپاسگزارم از تمامی همکاران روابط‌عمومی شاغل و بازنشسته که با تلاش شبانه روزی همراهی ام کردند.

امروز ، روز بازنشستگی و خداحافظی من است اما این راه پایانی ندارد و تلاش و کوشش ما برای آبادانی این میهن در هر جا و هر مقام و مسولیتی که باشیم ادامه خواهد داشت.

با عشق و امید به فردایی بهتر همه شما عزیزان را به خدا می سپارم.

با احترام
صادق سکری