انجمن متخصصان روابط عمومی از سال ۱۳۸۱ تاکنون ۱۲ دوره جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی ها را با رویکرد مهارتی و تخصصی در قالب همایش، جشنواره و کارگاه های آموزشی برگزار کرده است. در آستانه برگزاری دوازدهمین دوره این جشنواره با دکتر هادی کمرئی، رئیس انجمن متخصصان روابط عمومی به گفت و گو نشسته ایم.

جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی در چه سالی و با چه چشم اندازی آغاز شد؟

انجمن متخصصان روابط عمومی اولین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی را در اسفند ماه سال ۸۱  با رویکرد بستر سازی برای تبادل تجارب بین روابط عمومی ها و ایجاد رقابت با رویکرد افزایش سطح کمی و کیفی فعالیت های انتشاراتی برگزار نمود. در این جشنواره تولیدات محتوایی در زمینه نشریات سازمانی و بروشورها، گزارش های سازمانی روابط عمومی ها جهت داوری ارسال گردید.

از همان ابتدا هم بخش رقابتی در جشنواره پیش بینی شده بود، دلیل وجود این بخش در متن جشنواره چه بود؟

با توجه به اینکه یکی از رویکرد های اصلی جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی معرفی و تقدیر از آثار نوآوری هاو دستاورد های مختلف روابط عمومی سازمان ها در بخش های گوناگون است از این رو بانیان، جشنواره فوق همواره با در نظر داشتن چنین رویکردی نسبت به پیش بینی بخش رقابتی در برنامه جاری جشنواره اهتمام داشته اند تا از این طریق با فراهم شدن زمینه رقابت امکان معرفی بهترین آثار با اتکاء به نقطه نظرات تخصصی و کارشناسی اساتید در حوزه های گوناگون فعالیت های حرفه ای روابط عمومی فراهم گردد و حتی در چنین شرایطی به طور حتم زمینه لازم جهت بهره برداری از تجارب ارزشمند و تبادل اطلاعات با هدف بهبود و تقویت سطح کمی و کیفی فعالیت ها در روابط عمومی ها تسهیل می گردد.

نگاه شما در انتخاب آثار برتر، ایده آل هاست یا نه؟ به واقعیت هم توجه داشته اید؟

اساساً رویکرد داوری در بخش های رقابتی جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی مبتنی بر ایده آل های علمی و نیز چارچوب های استاندارد حاکم در فرآیند تولید آثار و البته بر پایه واقعیت ها است. به گونه ای که همه داوران با اتکاء به دانش تخصصی و تجربه فنی خود و در چارچوب ضوابط، مقررات و استاندارد های مشخص نسبت به انتخاب برترین آثار در حوزه های مختلف و همسو با ایده آل های علمی اقدام می نمایند. بدیهی است بررسی آثار در دو سطح ملی و استانی با هدف در نظر داشتن واقعیت ها تنها بر پایه خلاقیت ها، نوآوری ها و تطابق سطح کمی و کیفی آثار با استاندارد ها علمی و فنی متعارف انجام می پذیرد.

آیا احساس نمی کنید پس از برگزاری ۱۲ دوره، جشنواره در موضوع انتشارات به پایان راه خود در بحث انتشارات رسیده اند؟

همسو با تحولات شگرف در عرصه های مختلف ارتباطی و فن آوری های نوین و با وجود برگزاری ۱۲ دوره از جشنواره ملی انتشارات،  همچنان داوران علمی بخش رقابتی این جشنواره با آثار تولیدی گوناگونی مواجه می شوند که به نظر تولید این قبیل آثار با نوآوری ها، خلاقیت ها و ابتکارات جدید عجین بوده است و این امر نشان دهنده عزم راسخ و اراده ستودنی روابط عمومی سازمان ها ، موسسات، شرکت ها و دستگاه های اجرایی مختلف برای حضور موثر و ماندگار در بخش رقابتی این جشنواره است. تردید ندارم در این جشنواره نیز روابط عمومی ها با اتکاء به دانش تخصصی و تجربه فنی خود نسبت به ارائه آثار ارزشمند و خلاقانه خود اقدام خواهند کرد.

گاهی اوقات مطرح می شود که آثار حمایت کنندگان جشنواره احتمالا  بدون شرایط لازم با ملاحظاتی به عنوان آثار برگزیده معرفی می شوند، این موضوع تا چه حد صحت دارد؟

چنین چیزی به هیچ وجه صحت ندارد. در کلیه ادوار گذشته جشنواره ملی انتشارات، همواره اصل داوری عادلانه به عنوان رکن حقوقی و اساس قانونی در کم و کیف انتخاب آثار برترساری و جاری بوده است و آثار حامیان این جشنواره نیز در یک شرایط برابر با سایر آثار با دقت و با حساسیت بیشتری بر اساس روش های علمی و فنی مورد قضاوت قرار گرفته اند و علاوه بر این  در صورتیکه آثار حامیان جشنواره بر مبنای نظرات داوران واجد برترین شرایط و ضوابط علمی و فنی  مورد نظر در فرآیند انتخاب آثار بودند، به طور حتم به عنوان آثار برتر معرفی شده اند.

آیا جشنواره به جز بحث معرفی آثار برتر در بخش رقابتی، اهداف دیگری را هم تعقیب می کند؟

فراهم سازی فضا و امکان برقراری تعامل هرچه بیشتر اساتید، مدیران و کارشناسان روابط عمومی ها، بهره مندی شرکت کنندگان از دیدگاه ها و نقطه نظرات تخصصی اساتید و کارشناسان، تمهید شرایط مناسب برای معرفی آثار تولیدی روابط عمومی ها با هدف بهبود و ارتقاء سطح کمی و کیفی فعالیت های حرفه ای و بسیاری دیگر از اهداف در زمره اهداف اصلی این جشنواره قلمداد می گردد.

کارها معمولا در چه سطحی اند (سطح کار ها را چگونه ارزیابی می کنید) الویت ها و ارزیابی هایتان از آثا برتر با چه مشخصاتی سنجیده و داوری می شوند؟

البته هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب نیازمند تلاش و کوشش بیشتری هستیم، با وجود این بسیاری از آثار ارسالی از سطح کمی و کیفی بالایی برخوردار می باشد و به وضوح نوآوری ها و خلاقیت ها را می توان در این گونه آثار مشاهده کرد.

اما اساساً اولویتهای داوری ها و پایه ارزیابی ها در بخش های رقابتی این جشنواره مبتنی بر محور ها و استانداردهای علمی و فنی مشخص می باشد و بر همین اساس کلیه آثار در دو سطح ملی و استانی مورد قضاوت قرار می گیرند.

با تاکیدی که در این دوره از جشنواره بر محتوی دارید. آیا توجه به محتوا در ارزیابی آثار جشنواره هم به شکل خاص تری مورد توجه قرار می گیرد؟

از آنجائیکه هر کدام از آثار در صورت داشتن پیام های مشخص از قابلیت بالقوه آموزشی برای روابط عمومی ها برخوردار است و این امر روابط عمومی ها را در دستیابی به اهداف و تحقق برنامه ها به ویژه در ارتباط با انتقال پیام به مخاطبان و توسعه جامعه هدف کمک خواهد کرد از این رو و بر مبنای یک چنین اندیشه ای محتوای آثار مورد تاکید این جشنواره بوده است بدیهی است. بر اساس چنین رویکردی توجه ویژه به محتوای آثار در اولویت ارزیابی ها خواهد بود.

قبول دارید که برخی پیام ها و یا حتی محتواها به محض دریافت از سوی مخاطب یا مشتری راهی سطل زباله می شوند؟ دلیل آن چیست؟

طبیعی است که باید شرایطی در روابط عمومی ها فراهم گردد که سطح کمی و کیفی محتوا و پیام آثار تولیدی آن ها با توقعات و انتظارات مشتریان تطابق داشته باشد و برنامه ها و سیاست های ارتباطی و اطلاع رسانی روابط عمومی ها برپایه رویکرد مشتری مداری و در راستای تأمین به موقع و به هنگام مطالبات آن ها باشد. در چنین شرایطی به طور حتم واکنش مشتریان به پیام ها و محتوای آثار تولیدی روابط عمومی ها مثبت خواهد بود.

آیا تاثیر محتوی در همه قالب های انتشاراتی یکسان و یک شکل است؟

خیر، به دلیل اینکه پیام هر یک از آثار انتشاراتی در چارچوب قاب های تولیدی از معنای متفاوتی برخوردار است و هر کدام از آن ها بر پایه رویکردی خاص در مجموعه فعالیت های حرفه ای روابط عمومی از بار معنایی جداگانه ای برخوردارند. از این رو تاثیر محتواها در قالب های انتشاراتی یکسان و یک شکل نخواهد بود.

در پایان اگر نکته و حرف نگفته ای با مخاطبان دوازدهمین جشنواره روابط عمومی دارید بفرمایید؟

روابط عمومی ها مخاطبان اصلی هستند که از اولین دوره تاکنون همواره با ارایه آثار برتر خود به برگزاری جشنواره ها غنا بخشیده اند. خوشبختانه در هر دوره شاهد اشتیاق بیشتر و حمایت های مخاطبان نسبت به دوره های قبل هستیم و این امر باعث افزایش انگیزه و رفع کاستی های موجود در اعضای هیات مدیره انجمن و تیم زحمت کش برگزار کننده جشنواره در دوره های بعدی خواهد بود. امید است این جشنواره  نیز با حمایت های بی دریغ جامعه بزرگ روابط عمومی پربارتر از گذشته برگزار گردد.

منبع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

 بدون تردید یکی از برنامه های تاثیر گذار انجمن متخصصان روابط عمومی در یک دهه اخیر که  بازخورد مخاطبان اش نیز برآن صحه گذاشته است، جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی‌ است که امسال نیزشاهد برگزاری سیزدهمین دوره آن با همکاری سازمان ها، شرکت ها، اساتید،صاحب نظران، مدیران و کارشناسان روابط عمومی ازسراسر کشورهستیم جشنواره ای باپشتوانه ای ازتجربه ای بیش از یک دهه که همواره یکی از دغدغه‌های اعضاء هیات مدیره انجمن برگزاری منظم آن توام با ابداع، خلاقیت و نوآوری بوده است.

گذر نشرو انتشارات در روابط عمومی حکایت از آن دارد که امروزه نشر الکترونیکی از نشر چاپی در بسیاری از عرصه های  اطلاع رسانی به جهت قابلیت های آن پیشی گرفته است و این موضوع نیز برنامه ریزان برگزاری جشنواره ملی انتشارات را برآن داشته که در بخش علمی ورقابتی رویکرد به سمت طرح مباحث جدید در این حوزه نیزداشته باشند،به نحوی که در چند دوره اخیر جشنواره بخش های جدیدی نظیر اپلیکیشن‌هاوبرنامه های کاربردی در حوزه نشر،اینفوگرافیک وشبکه های اجتماعی به بخش رقابتی جشنواره اضافه شده است تا بتوان در این شاخه های فعالیتی الگوهای جدید حوزه نشر الکترونیک معرفی گردد.

 از سویی دیگر بحث تولید محتوا در فعالیت های انتشاراتی نیز از دیگرموضوعات مهمی بوده است که در برگزاری جشنواره های اخیر مورد توجه واقع شده است که درقالب برگزاری چهارمین همایش تخصصی تولید محتوا در روابط عمومی بدان پرداخته شده است.

در این همایش، مباحث زیر مورد بررسی قرار می گیرد:
- جایگاه و اهمیت تولید محتوا در فعالیت‌های انتشاراتی روابط عمومی
- برنامه ریزی، ایجاد و ارائه محتوای استراتژیک موفقیت آمیز
- الگوی ساختار و فرآیند تولید محتوا در وبسایت‌های سازمانی و پایگاههای خبری
- ضعف‌ها و موانع تولید محتوای انتشاراتی در سازمان‌های دولتی و خصوصی
- استفاده از محتواهای انتشاراتی در برگزاری دوره های آموزشی
- اهمیت و نقش تولید محتوای انتشاراتی به منظور افزایش مخاطب یک رویداد
- قابلیت‌های یک سیستم مدیریت محتوای الکترونیکی (شامل نرم افزارهای آموزشی، وب سایت آموزشی، اپلیکیشن موبایل و …)
- محتوای الکترونیکی، خلاقیت و نوآوری
- تولید اپلیکیشن و پیام رسان ها جهت ارائه محتوای الکترونیکی
- تولید محتوای چندرسانه‌ای متناسب با نیاز روابط عمومی ها و استفاده هوشمندانه از آن

 همچنین کارگاههای آموزشی “عکاسی خبری پیشرفته” و “سواد بصری” برگزار خواهد شد.

این کارگاههای آموزشی همزمان با سیزدهمین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی روز دوشنبه ۲۵تیرماه سال جاری برگزار خواهد شد و علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام با شماره های ۸۸۶۱۷۵۷۶-۸۸۶۱۷۵۷۷ تماس بگیرند.

به گزارش شارا به نقل از روابط‌عمومی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، مهندس عبدالهاشم حسن‌نیا معاون وزیر راه‌وشهرسازی و رئیس این سازمان، ضمن تقدیر از خدمات ارزشمند و ماندگار ناصر رزاق‌منش مدیرکل سابق روابط‌عمومی در طول ۱۴ سال مدیریت در حوزه روابط‌عمومی، اظهار داشت:

حوزه روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی در سازمان‌ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و مسئول روابط‌عمومی مسئول اطلاع‌رسانی به عموم مخاطبان و کاربرانی است که از خدمات آن سازمان به طور مستقیم و غیرمستقیم استفاده می‌کنند، به ویژه در سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای که طیف گسترده‌ای از مسئولین، رانندگان و راهداران تلاشگر خدمات اثربخش به جامعه ارایه می‌کنند و باید به خوبی انعکاس پیدا کند.

حسن‌نیا با اشاره به اهمیت ارزیابی از فعالیت‌های انجام گرفته در حوزه‌های مختلف افزود: اگر ارزیابی صحیحی از فعالیت‌ها و اقدامات انجام شده صورت نگیرد، نقاط ضعف و مشکلات شناسایی نمی‌گردد و در آینده آسیب‌های زیادی به بخش حمل‌ونقل جاده‌ای و راهداری وارد می‌شود.

براساس این گزارش در این مراسم فرامرز مداح معاون برنامه‌ریزی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، صدراله بمانا مشاور رئیس این سازمان، قاسم باقری مشاور رئیس سازمان و جمعی دیگر از مدیران ستادی از اخلاق‌مداری، اشراف به کار و تخصص‌گرایی در حوزه روابط‌عمومی مدیرکل سابق روابط‌عمومی تقدیر کردند و خواستار ادامه این روند و موفقیت‌ها از سوی مدیرکل جدید روابط‌عمومی شدند.

ناصر رزاق‌منش مدیرکل سابق روابط‌عمومی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با سابقه بیش از ۳۲ سال فعالیت در حوزه وزارت راه‌وشهرسازی و ۱۴ سال سابقه فعالیت در حوزه روابط‌عمومی گزارشی از عملکرد موفق این حوزه در مجموعه وزارت راه و شهرسازی ارایه کرد و از رهنمودها و حمایت‌های معاون وزیر و رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای در دستیابی به این موفقیت‌ها تقدیر کرد.

این گزارش حاکیست منصور فخاران مدیر جدید روابط‌عمومی نیز طی سخنانی به اهداف و برنامه‌های کاری در راستای ارتقای بهره‌وری در بخش و بهره‌گیری از مشارکت و همراهی سایر واحدها و دفاتر ستادی و استانی اشاره کرد.

گفتنی است در پایان مراسم، از سوی عبدالهاشم حسن‌نیا معاون وزیر و رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با اهدای لوح تقدیر از خدمات ناصر رزاق‌منش مدیرکل سابق روابط‌عمومی که به کسوت بازنشستگی نایل شدند، تقدیر به عمل آمد و حکم منصور فخاران به عنوان مدیر روابط‌عمومی و مشاور سازمان ابلاغ گردید.

یادآور می‌شود منصور فخاران پیش از این در اداره‌کل راه و شهرسازی استان اصفهان فعالیت داشت.

انجمن متخصصان روابط عمومی انتخاب شایسته آقای فخاران را تبریک می گوید.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، با حکم محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، سید جمال هادیان طبایی زواره به عنوان رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی این وزارتخانه منصوب شد.

در بخشی از این حکم آمده است:
نظر به تخصص، تعهد و سوابق ارزشمندتان در امور مدیریتی و رسانه ای، جنابعالی را به سمت «رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی»، منصوب می نمایم.
اهم انتظارات عبارتند از:
- ارتباط با مخاطبان و اطلاع رسانی با بهره مندی از ظرفیت رسانه ها اعم از مکتوب، شنیداری، دیداری و فضای مجازی؛
- بهره مندی از ظرفیت و تجارب نخبگان رسانه ای و تعامل سازنده با اصحاب رسانه؛
- ایجاد همگرایی و وحدت رویه میان بخش های اطلاع رسانی در وزارت متبوع؛
- تدوین و اجرای پیوست ها و پویش فرهنگی به منظور بستر سازی برای اجرای طرح ها و پروژه های وزارت متبوع؛
- به کارگیری ایده های نو در تعامل با رسانه ها و مردم؛

سید جمال هادیان طبایی زواره، دانش آموخته کارشناسی ارشد رسانه و صاحب چند تالیف و ده‌ها یاداشت و مقاله در حوزه فرهنگ ارتباطات است.

وی پیش از این مدیرکل روابط عمومی و ارتباطات بین الملل و سخنگوی سازمان ملی استاندارد ایران بود و عناوینی چون مدیرکل روابط عمومی و ارتباطات بین الملل شورای اسلامی شهر تهران، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر مشارکت های مردمی و تبلیغات شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران را در کارنامه دارد.

انجمن متخصصان روابط عمومی این انتخاب شایسته را تبریک می گوید.

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3191 0 http://iaprs.ir/?p=3187 http://iaprs.ir/?p=3187#comments Mon, 11 Jun 2018 10:32:13 +0000 http://iaprs.ir/?p=3187 همزمان با سیزدهمین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی، چهارمین همایش تخصصی تولید محتوا در روابط عمومی برگزار می‌شود.

جایگاه و اهمیت تولید محتوا در فعالیت‌های انتشاراتی روابط عمومی، برنامه ریزی، ایجاد و ارائه محتوای استراتژیک موفقیت آمیز، الگوی ساختار و فرآیند تولید محتوا در وبسایت‌های سازمانی و پایگاههای خبری، ضعف‌ها و موانع تولید محتوای انتشاراتی در سازمان‌های دولتی و خصوصی، استفاده از محتواهای انتشاراتی در برگزاری دوره های آموزشی، اهمیت و نقش تولید محتوای انتشاراتی به منظور افزایش مخاطب یک رویداد، قابلیت‌های یک سیستم مدیریت محتوای الکترونیکی (شامل نرم افزارهای آموزشی، وب سایت آموزشی، اپلیکیشن موبایل، بازی های آموزشی، کتاب و مجلات الکترونیکی، فیلم های آموزشی، پادکست، پویانمایی، اینفوگراف، واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و …)، محتوای الکترونیکی، خلاقیت و نوآوری، تولید اپلیکیشن و پیام رسان ها جهت ارائه محتوای الکترونیکی و تولید محتوای چندرسانه‌ای متناسب با نیاز روابط عمومی ها و استفاده هوشمندانه از آن از جمله محورهای همایش تخصصی تولید محتوا اعلام شده است.

 سیزدهمین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی تیرماه سال جاری به مدت دو روز در سه بخش رقابتی، آموزشی و نمایشگاهی در دو گروه تهرانی و استانی برگزار خواهد شد.

با استفاده از تکنیک Delphi، تحقیق حاضر دیدگاه¬های مربوط به روابط عمومی سازمانی و مدیران ارتباطات را با توجه به اثرات متقابل تصاویر سازمانی و ملی و پتانسیل شرکت های چند ملیتی در مشارکت های استراتژیک با دولت ها برای پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی مستند کرده است.

یافته ها نشان می دهد که رهبران سازمانی معتقدند که روابط دیپلماتیک مثبت بین ایالات متحده و کشورهایی که در آنها شرکت های شان به فعالیت تجاری مشغول اند، تاثیر مثبتی بر کسب و کار می گذارند. آنها اذعان می کنند که تلاش های CSR آن دسته از شرکت های آمریکایی که در خارج از کشور فعالیت می کنند، اثر هاله ای بر روی تصویر ملی دارد و اعتقاد دارند که تصویر و شهرت ایالات متحده بر تصویر شرکت تاثیر می گذارد. با این وجود، آنها احساس مسئولیتی در قبال مشارکت مستقیم در دیپلماسی عمومی ایالات متحده نمی کنند.

در عین حال، این داده ها نشان دهنده پتانسیل مشارکت استراتژیک است، به ویژه از طریق به اشتراک گذاری تخصص های سازمانی و / یا مشاوره با دیپلمات های عمومی؛ با این حال، مدیران اذعان داشتند که هیچ درخواستی از سوی دولت ایالات متحده برای انجام این کار دریافت نکردند. یافته ها نشان می دهد که این دولت است که باید مشارکت بخش شرکتی در دیپلماسی عمومی را آغاز کند.

مقدمه
جهانی شدن تغییر قدرت در دیپلماسی عمومی را با وابستگی بیشتر تجارت جهانی و سیاست بین المللی ایجاد کرده است(Muldoon, 2005; Scherer & Palazzo, 2011). ماهیت چند جانبه دیپلماسی عمومی قرن بیست و یکم بدان معنی است که دولتها بخشی از یک شبکه هستند نه اینکه همیشه در بالای سلسله مراتب قرار داشته باشند(Hocking, 2004) و بازیگران غیر دولتی از هر دو بخش غیر انتفاعی و خصوصی نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند(Lee & Ayhan, 2015). پژوهش حاضر، دیپلماسی عمومی را به عنوان تلاش های یک ملت برای تعامل و ایجاد روابط مثبت و حمایتی با مردم کشورهای دیگر تعریف کرده است که مشابه تعاریف روابط عمومی بین المللی است.

متخصصان روابط عمومی به همگرایی بین دیپلماسی عمومی و روابط عمومی اشاره داشته اند(Signitzer, 2008; Yun & Toth, 2009; Vane & Fitzpatrick, 2015). علاوه بر پیوندهای نظری میان این حوزه ها، به دلیل تکامل یافتن ماهیت دیپلماسی عمومی، ممکن است نقشی برای شرکت ها که بخشی از روند دیپلماسی عمومی باشند، وجود داشته باشد.

بنا به مشاهدات Fitzpatrick(2007)، “چه فرد معتقد باشد که دیپلماسی عمومی شامل اقدامات نهادهای غیر دولتی است یا یک سازمان ذاتا دولتی است، واقعیت امر این است که بازیگران غیر دولتی بیشتر تلاش کرده اند تا دیدگاه¬های مردمان بیگانه نسبت به دولت¬های ملی(دولت-ملت) را تحت تأثیر قرار دهند¬…¬”(ص ۱۹۸). در حقیقت، اولین تعریف از دیپلماسی عمومی نقش بخش خصوصی در دیپلماسی عمومی را پیش بینی کرد. Edward Gullion، که این اصطلاح را در سال ۱۹۶۵ در دانشگاه توفتس معرفی کرد، دیپلماسی عمومی را به عنوان در برگرفتن «تعامل گروه¬های خصوصی و ذینفع در یک کشور با گروه های خصوصی و ذینفع یک کشور دیگر» تعریف کرد.

اخیرا، مرکز دیپلماسی عمومی در دانشگاه کالیفرنیا، دیپلماسی عمومی را به عنوان تلاش های یک کشور از طریق افراد و نهادهای رسمی و خصوصی برای برقراری ارتباط با مردم در سایر کشورها و جوامع تعریف کرد(www.uscpubilcdiplomacy.com). با توجه به اینکه دیپلماسی عمومی دیگر “یک فعالیت منحصر به فرد دولتی” نیست. Melissen(2005) اظهار می دارد که شرکت ها بخشی از یک گروه در حال رشد از بازیگران غیر دولتی هستند که در روند دیپلماسی عمومی شرکت می کنند. او گفت، “شرکت های بین المللی که در بازار جهانی فعالیت می کنند هم اکنون با مسئولیت های اجتماعی و اخلاقی خود رو به رو هستند و سیاست های دیپلماسی عمومی آنها به کندی، اما مطمئنا پیچیده تر می شود.”

اگرچه به نقش سازمان¬های غیر دولتی(NGOs) فراملی در حوزه دیپلماسی عمومی، به ویژه در مورد مسائل بهداشت جهانی و حقوق بشر، بسیار اشاره شده است(Lord, 2006; Zatepilina, 2009)، اما مطالعات تجربی معدودی به نقش شرکت های بخش خصوصی پرداخته اند.

برای مثال، نه تحقیقات تجربی ای وجود داشته که ادعاهای هنجاری که شرکت ها باید در دیپلماسی عمومی نقش داشته باشند را سنجیده اند و اینکه مشخص است آیا شرکت های بخش خصوصی علاقه مند به همکاری با دولت ها در ارائه طرح های ابتکاری برای دیپلماسی عمومی هستند یا نه. اگر چه مفهوم نوظهور “دیپلماسی شرکتی” دارد توجه دانش پژوهان حوزه کسب و کار را به خود جلب می کند (Westermann-Behaylo, Rehbein & Fort, 2015) و از برخی مدیران شرکت ها، از جمله آنهایی که در روابط عمومی فعال هستند، خواسته شده است که نقش “-دیپلمات های شرکتی” را بر عهده بگیرند،(Saner، Yiu & Sondergaard، ۲۰۰۰؛ Lee، ۲۰۰۴؛ Henisz، ۲۰۱۶)، اما اینکه آیا چنین نقشی ممکن است مستلزم حمایت مستقیم برای تلاش های دیپلماسی عمومی باشد، نامعلوم است.

علاوه بر این، شواهد چندانی وجود ندارد که شرکت ها احساس می کنند که متعهد به حمایت از تلاش های دیپلماسی عمومی برای تقویت تصویر ملی کشور خود در خارجی ها هستند.

پژوهش حاضر اولین پژوهشی بود که با بهره گیری از روش Delphi به طور تجربی به بررسی نقش شرکت های خصوصی به عنوان بازیگران غیر دولتی در حوزه دیپلماسی عمومی پرداخت. در این روش، ارتباطات شرکت های آمریکایی و مدیران روابط عمومی در بر گرفته می شود.

این مقاله دنباله کار مفهومی White (2015) در مورد پتانسیل شرکت های چند ملیتی برای شرکت در تلاش های دیپلماسی عمومی از طرف دولت ها است، که او و دیگران به عنوان دیپلماسی شرکت توصیف کرده اند. این تحقیق به طور خاص دیدگاه های مدیران ارشد روابط عمومی شرکت های چند ملیتی مستقر در ایالات متحده را در ارتباط بین تصویر سازمانی و تصویر و شهرت ملی، مشارکت شرکت ها در حمایت از اهداف دیپلماتیک از طریق روابط عمومی جهانی و فعالیت های CSR و پتانسیل توسعه استراتژیک دولتی/خصوصی برای پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی مورد بررسی قرار داد.

در مطالعه بر روی کسب و کارها به عنوان بازیگران سیاسی درگیر در تلاشهای دیپلماتیک، این تحقیق به ارتقای روابط عمومی سیاسی بین المللی به عنوان یک سازه نظری و عملی کمک می کند(Hart, 2004). بنا بنا به گفته¬¬ی White(2015)، علیرغم همپوشانی در عملکردهای بین دیپلماسی شرکتی و روابط عمومی بین¬المللی، “در تحقیات حوزه روابط عمومی توجه بسیار کمی به دیپلماسی شرکتی شده است.” بنابراین هدف این مطالعه، بررسی نقش شرکت های خصوصی به عنوان بازیگران غیر دولتی در فعالیت های غیر دولتی در دیپلماسی عمومی است، البته با تمرکز ویژه بر روی تأثیر روابط عمومی جهانی و تلاش های مسئولیت اجتماعی سازمانی.

مروری بر پیشینه تحقیق
بنا به مشاهداتی که Stromback و Kiousis (2011) داشتند، “تلاش های دیپلماسی عمومی به عنوان بخش عمده ای از روابط بین المللی موفق بین کشورها به رسمیت شناخته شده است و فعالیت های روابط عمومی سیاسی جزء اصلی این فعالیت ها به شمار می رود.”¬. شرکت ها نقش مهمی در ایجاد تصویر و شهرت آفرینی کشورهایی که با آنها ارتباط دارند، ایفا می کنند. اغلب در یک کشور تعداد تجار بیشتر از دیپلمات ها است و مردم در زندگی خود پیام¬های شرکت ها، برندها و محصولات را بیشتر از پیام های دولتی لمس می کنند (White, 2015). White و Kolesnicov (2015) تصریح کردند که شرکت های جهانی “نقش تعیین کننده ای در شهرت و تصویر کشور خود دارند حال این نقش عمدی باشد یا غیر عمدی.”¬

طبق گفته های Kochhar و¬Molleda (2015)، “قدرت شرکت توانایی ایجاد و تعریف دوباره درک جهانی از یک ملت است.”¬ Scherer و¬Palazzo (2011) همچنین به نقش رو به رشدی که کسب و کار در حکومت جهانی ایفا می کند، به ویژه از طریق فعالیت های مسئولیت اجتماعی شرکت که اغلب سیاسی می شوند، اشاره داشتند. آنها ادعا کردند که نه تنها شرکت های تجاری مسئولیت پذیری در جهان جهانی را افزایش داده اند، بلکه به طور فزاینده ای به عنوان بازیگران سیاسی مورد توجه قرار می گیرند. لازم به ذکر است که نظریه پردازی فعلی در مورد شرکت در پیشینه تحقیق مرتبط با CSR به اندازه کافی این نقش سیاسی جدید کسب و کار خصوصی را یکپارچه نکرده است. این محققان، دیدگاه جدیدی را درباره “CSR سیاسی” را ارائه دادند که به عنوان یک “مدل گسترده از حکومتداری با شرکت های تجاری سهیم در تنظیم و کنترل جهانی معاملات در بازار” توصیف شده است، که “دیدگاه متعادل تری را در مورد مسئولیت های سیاسی و اقتصادی در دنیای جهانی شده امروز عرضه می کند.”

بنا به تعریف Signitzer (2008)، فعالیت های CSR می تواند نوعی دیپلماسی “نرم” باشد و ممکن است دیپلماسی عمومی را تحت تاثیر قرار دهد، حتی اگر هدف اصلی آن باشد. White، Vane و Coman (2011) دریافتند که فعالیت های CSR شرکت های آمریکایی بر تصویر و شهرت ایالات متحده تاثیر مثبت دارد، اگرچه هدف اصلی آنها سود بردن شرکت از طریق ایجاد و حفظ روابط با دولت ها و جوامع کشورهایی است که در آن آنها کار می کنند. فعالیت های CSR می تواند به ترویج اعتماد و ایجاد افکار عمومی مثبت کمک کند، که بر ادراکات کشور مادری شرکت مربوطه تأثیر می گذارد، که به نوبه خود بر نتایج دیپلماسی عمومی اثرگذار است. علاوه بر این، شرکت های جهانی اغلب درگیر فعالیت های تجاری ای می شوند که درک ارزش های ملی را نه تنها از طریق شیوه¬های CSR، بلکه از طریق مبادلات فرهنگی و حمایت های مالی و سایر فعالیت های تأثیرگذار بر دیپلماسی عمومی ترویج می دهند.

دولت¬ها، اندیشکده¬های سیاسی، دانشگاهیان و آنهایی که به نقش رو به رشد کسب و کار در جامعه جهانی و فرصت¬های مشارکت سازمانی در دیپلماسی عمومی برای پیشرفت اهداف دیپلماتیک اذعان دارند، مشارکت شرکت¬های خصوصی در دیپلماسی عمومی را تأیید کرده¬اند(Goodman, 2006; Wang, 2006; Reinhard, 2009). به گفته¬ی¬Melissen (2011)، دولت ها می¬توانند از طرز کار بخش شرکتی در زمینه¬هایی مانند بازاریابی، روابط عمومی و برندینگ” چیزهای زیادی بیاموزند. بخش خصوصی دارای منابعی است که در روند دیپلماسی عمومی ارزشمند و مهم هستند، از جمله دسترسی به تحقیقات، تخصص بین المللی و بین فرهنگی، بودجه عظیم ارتباطات، شبکه های گسترده و محلی، و توانایی در انعطاف¬پذیر و کارآمد بودن (Reinhard, 2009; Zaharna, 2010). در نتیجه، شرکت¬های چند ملیتی “می¬توانند در حل منازعات اجتماعی یا سیاسی نقشی ایفا کنند که به منافع اجتماعی گسترده تر ختم شود(Westermann-Behaylo, Rehbein & Fort, 2015).

با این وجود، تحقیقات قبلی صورت گرفته در حوزه دیپلماسی عمومی و روابط عمومی بین المللی هیچ راهی مشخصی برای مشارکت غیر دولتی بازیگران ارائه نمی¬دهند، هرچند تلاش¬هایی برای درگیر کردن بخش خصوصی در دیپلماسی عمومی صورت گرفته است. Lee و Ayhan(2015) اشاره کردند که “یکی از زمینه های مورد اختلاف در پیشینه تحقیق دیپلماسی عمومی نحوه برخورد با بازیگران غیر دولتی در قلمرو دیپلماسی عمومی است”.

در پی حادثه ۱۱ سپتامبر، سازمان Business for Diplomatic Action-(کسب¬و¬کار برای اقدام دیپلماتیک) برای مشارکت دادن شرکت¬های آمریکایی در تلاش برای کاهش ضد آمریکایی¬گرایی و بهبود تصویر آمریکا در خارج از کشور تشکیل شد. وزارت امور¬خارجه ایالات¬متحده بعداً “نشست سران بخش خصوصی معروف به¬Private Sector ” را برای شناسایی راه هایی که شرکت های آمریکایی خارج از کشور بتوانند از ماموریت دیپلماسی عمومی آمریکا حمایت کنند، برگزار کرد¬(Private Sector Summit, 2007). با این حال، چنین ابتکاراتی چندان مورد حمایت شرکت¬هایی که از آنها خواسته شده بود نقش فعالانه و استراتژیک در دیپلماسی عمومی داشته باشند، قرار نگرفت.

White¬(۲۰۱۵) اشاره کرد که دلیل حمایت اندک شرکت ها ممکن است این باشد که “هیچ طرح اجرایی یا نقشه راه برای دادن توصیه¬های تغییراتی در دیپلماسی عمومی وجود ندارد.” اگر چه بخش خصوصی توانایی ایفا نقش در دیپلماسی عمومی دارد” و “دیپلماسی عمومی در حال تبدیل شدن به یک روند همکاری است که می تواند با استفاده از کانال ها و پروسه های دیپلماتیک به عنوان شبکه ای از بازیگران دولتی و خصوصی شناخته شود،” اما “[چگونه] بازیگران غیر دولتی، به ویژه شرکت¬های بین¬المللی، با یک استراتژی جدید دیپلماسی عمومی مجهز خواهند شد.” Lee و Ayhan(2015) بر این باورند که برای بهره گیری از پتانسیل بازیگران غیر دولتی برای دیپلماسی عمومی، سازمان¬های دولتی باید برای همکاری به بازیگران غیر دولتی نزدیک شوند و / یا کانال های دیپلماتیک را برای فرصت های مشارکتی که توسط بازیگران غیر دولتی ارائه می شود، باز کنند.

پژوهش حاضر به شکاف های موجود در پیشینه تحقیق با بررسی دیدگاه های شرکتی در مورد مشارکت شرکت¬های خصوصی در دیپلماسی عمومی رسیدگی می¬کند. این مقاله به طور خاص بر دیدگاه های مدیران روابط عمومی و ارتباطات شرکت های آمریکایی متمرکز است؛ آنهم با در نظر گرفتن پیوندهای بین تصاویر و شهرت سازمانی و ملی و همچنین پتانسیل شرکت های چند ملیتی در دخالت در مشارکت های دولتی و خصوصی استراتژیک با دولت ها برای پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی.

سوالات تحقیق
بر اساس پیشینه تحقیق، مقاله حضار چهار سوال پژوهشی را مطرح کرد:
سوال۱: چگونه مدیران روابط عمومی شرکتی رابطه ی بین تصویر و شهرت سازمانی و تصویر و شهرت ملی را درک می کنند؟
سوال۲: چگونه مدیران روابط عمومی شرکتی مشارکت شرکت های چند ملیتی در دیپلماسی عمومی را در نظر می گیرند؟
سوال۳: آیا مدیران روابط عمومی شرکتی مشارکت مستقیم شرکت های چند ملیتی در دیپلماسی عمومی را به عنوان بخشی از تلاش های CSR مشاهده می کنند؟
سوال۴: چه فرصت هایی برای دیپلمات های ایالات متحده برای همکاری و همدستی با شرکت ها برای پیسبرد اهداف دیپلماسی عمومی وجود دارد؟
روش
روش Delphi که در این پژوهش مورد استفاده قرار می¬گیرد، یک روش تحقیق برای دستیابی به اجماع است که شرکت RAND آن را در دهه ۱۹۵۰ ابداع کرد. در مقایسه با نظرسنجی سنتی که بر نمونه¬گیری تصادفی متکی است و با این فرض شروع می¬شود که محققان قبلا می¬دانند که چه سوالاتی باید بپرسند، روش پانل Delphi بدرد مطالعاتی می خورد که مسائل مربوط به عدم اطمینان یا حدس و گمان که مستلزم قضاوت¬های متخصص است را مورد بررسی قرار می¬دهند(Hsu & Sandford, 2007).

پانل¬های Delphi با کارشناسانِ با دقت انتخاب شده بدون در نظر گرفتن جمعیت شناختی، که به واسطه موقعیت و تخصصشان واجد پاسخ دادن به پرسش¬ها هستند، شروع می کند. این روش به سوالات کمک می¬کند تا به عنوان پیشرفت های مطالعه توسعه یافته و بهبود یابند. اعضا یا پانلیست¬ها می¬توانند بازخورد در هر مرحله از جمع آوری داده ها را ارائه دهند و فرصتی برای روشن ساختن یا ارزیابی مجدد پاسخ¬های قبلی خود داشته باشند که اعتبار و اعتماد به نتایج را افزایش می¬دهد¬(Hsu & Sandford, 2007). این فرایند تا رسیدن به اجماع ادامه می یابد.

اعضا در این مطالعه، مدیران روابط عمومی در شرکت های چند ملیتی آمریکایی هستند که تصمیم گیرندگان برای مشارکت در روابط عمومی جهانی، CSR یا سایر فعالیت های مربوط به دیپلماسی عمومی هستند. آنها از دایرکتوری Arthur W. Page، انجمن متخصصان ارشد روابط عمومی، انتخاب شدند. پس از کنار گذاشتن روسای سازمان ها، مربیان و کسانی که برای شرکت ها بدون دسترسی به محیط خارج کار می کنند، فهرست متشکل از ۹۹ شرکت کننده شد. در اواخر فوریه سال ۲۰۱۶، یک دعوت نامه شامل توضیحاتی مربوط به پژوهش، همراه با یک فرم رضایت نامه، یک نمای کلی از روش Delphi و یک پاکت پاسخ توسط پست برای این افراد ارسال شد.

یک ایمیل پیگیری با همان مدارک ارسال شد. ۱۴ مدیر اجرایی ارتباطات شرکتی فرم های رضایت نامه را امضا و ارسال کردند و موافقت نمودند که در پانل دلفی شرکت کنند، و ۹ نفر از آنها تمام مراحل جمع آوری اطلاعات را به انجام رساندند. اعضای برای یکدیگر ناشناس بودند، اما برای محققان آشنا بودند؛ تمام پاسخ ها محرمانه و نام ها، عناوین و / یا نشانی شرکت ها با داده ها ارتباطی نداشتند. جمع آوری داده ها پس از تصویب هیئت¬Institutional Review آغاز شد.

اولین موج جمع آوری داده ها یک پرسشنامه الکترونیکی بود که از طریق ایمیل در مارس ۲۰۱۶ ارسال شد؛ این پرسشنامه شامل سوالات باز پساخ و بسته پاسخ بود. پس از دور اول جمع آوری داده ها، محققان پاسخ ها را تجزیه و تحلیل کردند و سپس پرسشنامه دیگری را بر اساس یافته های دور اول طراحی کردند؛ پاسخ های باز دور اول برای اعتبار سازه ها استفاده شد که از آن سوالات بسته پاسخ برای دور دوم توسعه داده شدند. دور سوم شامل ارسال خلاصه ای از یافته ها به اعضا بود؛ از اعضا خواسته شد که در مورد نتیجه گیری های تلخیصی نظر بدهند و به آخرین پرسش باز پاسخ سوال پاسخ دهند. در این مرحله سطح بالایی از توافق با یافته های تلخیصی وجود داشت، بنابراین پژوهش حاضر پس از سه موج جمع آوری داده ها پس از دست یابی به اجماع، که هدف روش دلفی Delphi است(Dalkey, 1969)، به نتیجه گیری رسید.

به دلیل دسترسی به چنین جمعیتی نخبه و با دقت انتخاب شده، محققان تصمیم گرفتند با ایمیل پیگیر کار مدیرانی شوند که ابتدا شناسایی شدند، اما موافق نبودند که در پانل Delphi شرکت کنند. از آنها خواسته شده یک پرسشنامه یک دفعه ای را بدون هیچ تعهدی برای شرکت در مطالعه دلفی پر کنند. این پرسشنامه شامل همان پرسش های بسته پاسخ بود که در دور اول گردآوری داده ها در اختیار اعضا قرار گرفت. در اواخر ماه مارس، ۲۱ مدیر اجرایی ارتباطات شرکتی پرسشنامه را تکمیل کردند. پاسخ های این شرکت کنندگان علاوه بر پاسخ دهندگان اعضای دلفی در توسعه دور دوم پرسش ها برای این مطالعه مورد توجه قرار گرفت، زیرا تفاوت های چندانی میان پاسخ های اعضا و پاسخ های دیگر شرکت کنندگان وجود نداشت. (جدول ۲). سند دوم در آوریل ۲۰۱۶ برای اعضا ارسال شد و به آنها فرصت داد تا در مورد تصمیمات خود و واکنش جمعی نظرات خود را اعلام کنند و توضیحات بیشتری دهند.

داده¬های (باز) کیفی توسط محققانی که طی یک دوره چند روزه با یکدیگر کار می¬کردند، با استفاده از روش مقایسه و کنتراست ثابت¬ ارائه شده توسط¬Strauss و¬Corbin (1990) که از فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی، برای جمع آوری کلیه تم ها از داده ها استفاده می کنند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. دسته بندی های تم ها ایجاد شد، سپس مد نظر قرار گرفت و تجدید نظر شدند تا زمانی که توافق بر سر موضوعات اصلی به دست آید. تم ها و ایده های محوری برای هر سوال تحقیق از مجموع مفاهیم ظاهر شد.

داده های کمی حاصل از سوالات بسته پاسخ با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تنها میانگین و انحراف معیار محاسبه شدند چراکه نمونه ها کوچک بودند. اگرچه روش Delphi در درجه اول کیفی است، اما برای تأیید سازه ها از پرسش های بسته پاسخ استفاده شد و در بخش نتایج برای افزودن بینش به سوالات تحقیق ارائه می شود. از آنجایی که هئیت ها یا پانل های Delphi از تعداد کمی از کارشناسان بسیار متخصص تشکیل شده است، نتایج کمی برای اهداف توصیفی مفید هستند اما از لحاظ آماری قابل تعمیم نیستند. داده های حاصل از دور سوم جمع آوری، کیفی بودند و با یافته های دور دوم توافق دارند.

نتایج
از آنجایی که روش Delphi به اعضا اجازه می دهد تا در پاسخ های اولیه خود در جدید نظر کنند و در پرسشنامه های بعدی بسط و تفسیر دهند، پاسخ های دور اول از جمع آوری داده ها برای استخراج تم های اصلی پاسخ ها مطابق با هر یک از سوالات تحقیق که در دور سوم تأیید شدند، مورد استفاده قرار گرفتند. پاسخهای کمی که برحسب مقیاس هفت امتیازی اندازه گیری شدند که در آن ۱ به معنای توافق کم و ۷ به معنای توافق زیاد است، در نتایجی که نیازمند درک بیشتر است، گنجانده شدند.

سوال۱: رابطه ی بین تصویر و شهرت سازمانی و تصویر و شهرت ملی
دو تیم کلیدیِ مرتبط با اولین سوال تحقیق از داده ها ظاهر شد. اولاً، نتایج نشان داد که مدیران روابط عمومی، اثرات متقابل بین تصویر و شهرت ایالات متحده و تصویر و شهرت شرکت را به رسمیت می شناسند. همانطور که یکی از اعضا بیان کرد، “اگرچه برای عملیات ما اهمیتی ندارد، اما اگر ایالات متحده بسیار جلب توجه کند، کار ما ساده تر خواهد شد.¬” یک دیگِ گفت، “اقدامات سیاسی و برنامه های دیپلماتیک ایالات متحده می توانند بر توانایی شرکت در ایجاد و حفظ روابط ذینفعان در هر بخش از جهان تاثیر بگذارد. یک شرکت مستقر در ایالات متحده باید از نحوه برداشتی که سایر کشورهای دنیا نسبت به دولت ایالات متحده دارند، شناخت داشته باشد.”

اعضای همچنین هم نظر بودند که یک تصویر بهبود یافته از ایالات متحده می تواند یک محصول غیرمستقیم از روابط عمومی جهانی شرکت های آمریکایی و تلاش های CSR در سایر کشورها باشد. هنگامی که به طور خاص درباره تاثیر فعالیت های CSR شرکتی انجام شده در خارج از ایالات متحده پرسیده شد، کارشناسان گزارش دادند که تلاش های CSR باعث می شود مردم در این کشورها نگاه مطلوب تری به ایالات متحده داشته باشند.

ثانیاً، این کارشناسان هم عقیده بودند که منافع متقابل در ایجاد روابط مثبت و حمایت کننده بین آمریکا و مردمان سایر کشورها (که تعریف ارائه شده از دیپلماسی عمومی در این پژوهش است) وجود دارد. یکی از آنها گفت: “ما معتقدیم که این یک نقطه نظر مثبت است، زیرا اقدامات و استانداردهای ما معمولا بالاتر از کشورهایی است که در آن فعالیت می کینم.” در عین حال، مدیران روابط عمومی شرکت ها گزارش دادند که “یک تصویر منفی از ایالات متحده تاثیر منفی کمتری بر برندها و محصولات شرکت های آنها در میان خارجی ها داشته است.”

پاسخ های کمی حاصل لز از دور اول جمع آوری داده ها همچنین نشان داد که مدیران روابط عمومی شرکت ها معتقدند که “روابط دیپلماتیک بین ایالات متحده و کشورهایی که آنها در آنجا فعالیت می کنند، تاثیر مثبتی بر تجارت در آن کشور دارند” (M = S.43، SD = 7.21) و اینکه “یک تصویر مثبت از ایالات¬متحده در خارج از کشور، تاثیر مثبتی بر تصویر و شهرت شرکت در بین مخاطبان خارجی” دارد(M = 4.57، SD = 1.4). این باورها در دور دوم تأیید شد. از اعضا پرسیده شد که آیا آنها موافق اند که “دولت ایالات متحده و شرکت های آمریکایی منافع متقابل در ایجاد روابط مثبت و حمایت کننده بین ایالات متحده و مردم سایر کشورها دارند” آنها به شدت موافقت بودند(M = 6.5؛ SD =1.2).

سوال۲: مشارکت سازمانی در دیپلماسی عمومی
تمام اعضا گزارش دادند که شرکت هایشان در حال حاضر در فعالیت های دیپلماسی عمومی ایالات متحده شرکت نمی کنند. نتایج نشان داد که چهار دلیل مقوله ای برای عدم مشارکت وجود دارد(جدول¬۱). اولاً، آنها این برداشت را دارند که بنا به منافع استراتژیک یا مالی شرکت هایشان اقتضا نمی¬کند که در فعالیت هایی شرکت کنند که تصویر و شهرت ایالات متحده را در خارج از کشور ترویج می کنند.

یکی از اعضا ابراز داشت که ساده لوحانه است فرض کنیم که شرکت های آمریکایی ممکن است مزایای مربوط به مشارکت مستقیم در دیپلماسی عمومی ایالات متحده را درک کنند. “اگرچه در یک دنیای آرمانی، این پاسخها همان چیزی هستند که همه قبولش دارند، اما واقعیت این است که شرکت ها مسائل بسیار مهمی برای مقابله با آن دارند که همبستگی بسیار زیادی با شهرت شرکت دارند.”

دیگری گفت: “شرکت های دولتی مسئولیتی در قبال سهامداران خود دارند و بنابراین اساساً بر روی طرح ابتکاری خود تمرکز می کنند.” به طور نحو، یکی دیگر از اعضا اشاره کرد: “اگر چه این امر می تواند یک کار خوب باشد – ایفای نقش در تلاش های ایالات متحده برای ایجاد روابط مثبت بین ایالات متحده و مردمان سایر کشورها – اما من مطمئن نیستم که اهمیت استراتژیک برای کسب و کار آینده ما داشته باشد.” یکی دیگر از کارشناسان گفت که مشارکت ممکن است تضمین شود، اما “تنها اگر منافع شرکت و سهامداران آن مکمل [منافع ایالات متحده] باشد”. با این حال، کارشناس بعدی گفت که: “ما اولویت های بسیار مهمتری داریم.”

ثانیاً، مدیران روابط عمومی شرکت ها، خطرات سیاسی احتمالی را در ارتباط مستقیم با دولت ایالات متحده می¬بینند. یکی از اعضا توضیح داد که ” یک شرکت چند ملیتی را این خطر تهدید ی کند که به عنوان بازوی روابط عمومی دولت ایالات متحده در نظر گرفته شود.” دیگر گفت: “این خطر وجود دارد که شرکت ها در مواجه با مسائل سیاسی و دیپلماتیک نیمه گند ماجرا نصیبشان شود.” دیگری به “خطر ناهمبستگی با سایر ذینفعان ” اشاره کرد.

دلیل سوم این بود که جایگاه ستزی جهانی، نه ملی، برای کسب و کار در خارج از کشور مفید است. یکی از اعضا گزارش داد: “بسیاری از شرکت ها دوست دارند که به عنوان یک شهروند جهانی با یک ذهنیت جهانی و نه صرفا به عنوان یک شرکت آمریکایی مورد توجه قرار گیرند.” دیگری اشاره کرد که “به عنوان یک شرکت جهانی، ما با مشتریان در تمام مناطق روبرو می شویم و گاهی اوقات” آمریکایی “می تواند اصطلاحی باشد چیز زیادی در آن نهفته است”.

فرد دیگری اظهار داشت که: “مهم است که جهانی باشید، یعنی داشتن یک چهره محلی و یک درک درست از پویایی ” مجوز فعالیت ” در هر کشور و منطقه. با یک ذهنیت جهانی فعالیت کردن، فرصت ایجاد می کند، در حالی که ذهنیت” آمریکایی “می تواند محدود کننده باشد و منجر به این امر شود که جلوتر از نوک دماغت را نبینی. ” این بحث و مجادله با داده های کمی حاصل از دور دوم تأیید شده است؛ نشان از مطابقت با این آیتم دارد که “جایگاه سازی شرکت به عنوان جهانی، نه به عنوان یک شرکت آمریکایی، برای کسب و کار در خارج از کشور مناسب است”(¬-M=5.25, 1.52).

چهارم، اعضا اعلام کردند از آنها خواسته نشده است که در ابتکارات دیپلماسی عمومی شرکت کنند و از اینکه چنین مشارکتی ممکن است چه چیزی را بر گیرد، درک درستی نداشتند. یکی گفت: “ما باید بیشتر درباره وجود ابتکارات دیپلماسی بدانیم.”

جدول۱: دلایل موضوعی برای عدم مشارکت شرکت ها در دیپلماسی عمومی ایالات متحده
۱٫ در منفعت استراتژیک و یا مالی شرکت جایی ندارد
۲٫ خطرات سیاسی مرتبط با برچسب خوردن به عنوان یک شرکت آمریکایی
۳٫ اهمیت موقعیت جهانی
۴٫ درخواستی از سوی دولت برای شرکت داده نشد؛ عدم درک دیپلماسی عمومی

هنگامی که از دلیل اصلی شرکت های آمریکایی در تخصیص منابع اندک به ابتکارات بهبود تصویر و شهرت آمریکا در خارج از کشور پرسید شد، یکی از اعضا توضیح داد: ” اولویت های ضروری متعدد و منابع کمی است”.. دیگری لیست را ارائه داد:

۱) تمرکز اصلی برای یک شرکت، ارائه ارزش و عملکرد شرکت به سهامدار است.

۲) برقراری پیوند برای فرصت های مثبت و ارتباط بین شرکت های آمریکایی و تصویر آمریکا به خوبی درک یا تعریف نشده است. اگر چنین پیوندی هم وجود داشته باشد، با توجه اینکه در سال های اخیر برند آمریکا در خارج از کشور تحت اثرات منفی قرار گرفته است، به سمت خطر تمایل دارد.
۳) ایجاد / اثبات ROI در این نوع تخصیص منابع دشوار است.

۴) خطر و پیچیدگی مرتبط با تعامل بین کسب و کار و دولت افزایش یافته است.

سوال۳: دخالت مستقیم در دیپلماسی عمومی به عنوان بخشی از تلاش های CSR
اعضای کارشناسی اظهار می¬دارند که هیچ تعهدی یا مسئولیتی در قبال ترویج جامعه، فرهنگ و ارزش¬های آمریکا در میان مخاطبان خارجی را متصور نیستند. اگرچه یکی از اعضا گفت که شرکت¬های فعال در خارج از کشور “مسئولیت دارند که استانداردهای بالایی از صداقت و احترام را همسو با ارزش های ایالات متحده نشان دهند”، اما یکی دیگر از اعضا مشاهده کرد که شرکت¬ها ممکن است در صورت وجود منافع متقابل برای برقراری روابط مثبت گام برداند،” شرکت¬ها به¬طور¬کلی به فکر حمایت از دیپلماسی عمومی نیستند “مگر اینکه مشارکت آنها در قالب یک مسئولیت آَشکار همیشگی در نظر گرفته شود. “¬داده¬های کمی نشان داد که اعضا موافق نیستند که: “شرکت¬های آمریکایی که در خارج از کشور فعالیت می¬کنند، متعهد به تبلیغ جامعه، فرهنگ و ارزش¬های آمریکا برای مردمان سایر کشورها هستند.”¬(M = 2.50، SD = 1.2).

آنها گزارش دادند که انگیزه برای مشارکت شرکت ها در تلاش های CSR در سایر کشورها بر اهداف دیپلماتیک متمرکز نیست – مثلا، روی ارتقاء تصویر آمریکا در میان مخاطبان خارجی و یا بهبود روابط با دولت های خارجی متمرکز است. در عوض، با توجه به اعضای هیئت داوران، تلاش های CSR عمدتا با هدف کمک به مردمان کشورهای دیگر در نظر گرفته شد. یکی از اعضا گزارش داد: “ما به لحاظ محلی بر روی مسائلی که برای ساکنان محل مربوطه اهمیت دارد، تمرکز کردیم. ما سعی نمی کنیم با CSR به همان اندازه که سعی داریم تغییر ایجاد کنیم، اعتبار جمع کنیم.” انگیزه کمک به مردم با انگیزه ارتقاء تصویر شرکت همراه می شود. وقتی پرسید که آیا شرکت هایشان، در هنگام مشارکت در فعالیت های CSR در خارج از کشور، قصد دارند رابطه شرکت های خود را با ایالات متحده قطع کنند، اعضا با صدای بلند گفتند: “نه، اما بر عملیات یا ارتباطات ایالات متحده تأکید نمی کنیم.”

سوال۴: فرصت های مشارکت و همکاری بین شرکت ها و دولت
مدیران بخش ارتباطات شرکت ها باور ندارند که دیپلماسی عمومی مسئولیت شرکت های خصوصی است و زمانی که در مورد احتمال حمایت شرکت هایشان از دیپلماسی عمومی ایالات متحده پرسیده شد، آنها جواب دادند که شانس کمی برای شرکت هایشان وجود دارد که دست به تلاش های دیپلماسی عمومی بزنند.

با این حال، یافته های حاکی از پتانسیل مشارکت های استراتژیک است که اهداف دیپلماسی عمومی را به پیش می برد. به عنوان مثال، اگر دیپلمات های دولتی برای پیشبرد تلاش های دیپلماتیک خود در خارج از کشور درخواست کمک کنند، مدیران روابط عمومی شرکت ها می گویند که شرکت های آنها احتمالا حمایت می کنند. از نظر نوع پشتیبانی خاص، آنها گفتند شرکت هایی که نمایندگی شان را بر عهده دارند، به احتمال زیاد تخصص / مشاوره را فراهم می کنند و احتمالا امکان دسترسی به مخاطبین و شبکه های دیپلمات های آمریکایی را به وجود می آورند، اما کمتر احتمال دارد که منابعی (پرسنل، خدمات، امکانات و غیره) را در اختیار آنها بگذارند(جدول۲).

در دور دوم، هنگامی که پرسیده شد: «اگر دیپلمات های دولتی از شرکت من در زمینه تلاش های دیپلماتیک خارج از کشور درخواست کمک کند، باور دارم که شرکت من کمک می کند.» اعضا تا حدودی موافقت کردند(M = 5.75، SD = l.5) . (برای تمام اقلام کمی دور دوم به جدول ۳ مراجعه کنید.) داده ها نشان دادند که اگر هماهنگی استراتژیک بین شرکت های آمریکایی و دیپلمات های دولتی ایالات متحده وجود داشته باشد، دولت باید پا پیش بگذارد.

جدول ۲: پشتیبانی بالقوه شرکتی برای دیپلماسی عمومی ایالات متحده
اعضای Delpi مدیران شرکتی بیرون از Delpi
سوالات(دور اول؛ ۱ = بعید است، ۷ = بسیار محتمل است میانگین (۹ = n) انحراف معیار میانگین (۲۱ = n) انحراف معیار

فکر می کنید که شرکت شما چقدر احتمال دارد که اقدامات دیپلماسی عمومی را مستقل از دولت ایالات متحده آغاز کند؟ ۲٫۴۳ ۱٫۶۱۸ ۲٫۸۳ ۱٫۵۸۶

فکر می کنید که شرکت شما چقدر احتمال دارد که در صورت درخواست دیپلمات های دولتی در پشتیبانی از اقدامات دیپلماسی عمومی آمریکا، تخصص و مشاوره را فراهم کند؟ ۴٫۴۳ .۹۷۶ ۴٫۶۷ ۱٫۵۵

فکر می کنید که شرکت شما چقدر احتمال دارد از دیپلماسی عمومی آمریکا از طریق قراردادها/امتیازات ویژه/مشارکت ها با دولت آمریکا پشتیبانی کند؟ ۳٫۵۷ ۱٫۱۳۴ ۳٫۴۲ ۱٫۴۴۳

فکر می کنید که شرکت شما چقدر احتمال دارد که در صورت درخواست دیپلمات های دولتی در پشتیبانی از اقدامات دیپلماسی عمومی آمریکا، منابع انسانی، خدماتی، امکاناتی و غیره را در اختیار آنها بگذارد؟ ۳٫۲۹ ۱٫۷۰۴ ۳٫۹۲ ۱٫۳۱۱

فکر می کنید که شرکت شما چقدر احتمال دارد که مخاطبین و شبکه های شرکت را در اختیار دییلمات های ایالات متحده بگذارد؟ ۴٫۲۹ ۱٫۱۱۳ ۳٫۵۸ ۱٫۵۶۴

جدول ۳: پرسش های دور دوم از اعضای Delpi
سوالات(دور دوم؛ ۱ = بعید است، ۷ = بسیار محتمل است میانگین انحراف معیار
فعالیت های CSR محلی در کشورهایی که ما در آنها فعالیت می کنیم باعث می شود مردمان آن کشورها، نگاه مطلوب تری به ایالات متحده داشته باشند ۵٫۰۰ .۸۱۶۵

اگر دیپلمات های دولتی برای تلاش های دیپلماتیک در خارج از کشور از شرکت من درخواست کنند، من معتقدم که شرکت ما کمک خواهد کرد. ۵٫۷۵ ۱٫۵۰

دیپلماسی بین المللی مسئولیت شرکت های خصوصی نیست. ۲٫۵۰ ۱٫۲۹

دولت ایالات متحده و شرکت های آمریکایی منافع دو جانبه در ایجاد روابط مثبت و حمایت کننده بین آمریکا و مردمان سایر کشورها دارند. ۶٫۵ ۱٫۲

تقویت تصویر و شهرت شرکت ما انگیزه اصلی برای تلاش های CSR ما در کشورهای دیگر است. ۵٫۰ ۱٫۴۱۴

بهبود تصویر ایالات متحده محصول غیر مستقیم از تلاش های CSR ما در کشورهای دیگر است. ۲٫۷۵ .۹۵۷

شکل دهی برند مان انگیزه اصلی برای تلاش های CSR ما در کشورهای دیگر است. ۳٫۷۵ ۱٫۲۵۸

کمک به مردم انگیزه اولیه برای تلاش های CSR ما در کشورهای دیگر است. ۵٫۷۵ ۱٫۵۰

تثبیت موقعیت شرکت ما به عنوان یک شرکت جهانی، نه به عنوان یک شرکت آمریکایی، برای کسب و کار در خارج از کشور خوب است. ۵٫۵۲ ۱٫۲۵۸

اعضای کمیته Delpi همچنین گزارش دادند که اگرچه آنها با دیپلماسی عمومی ایالات متحده ارتباط مستقیمی ندارند، شرکت های آنها گاهی با دولت های “میزبان” خارجی در شرایطی که نیاز به حمایت محلی از فعالیت های شرکتی، به خصوص در فعالیت های مربوط به CSR ، کار می کنند. یک از اعضا گفت: “مشارکت اجتماعی ما گاهی اوقات در همکاری با دولت محلی انجام می شود.¬” دیگری گفت: “خارج از ایالات متحده ما با دولت میزبان در فعالیت های CSR همکاری می کنیم، زیرا برای آنها بسیار مهم است.”

دور سوم تحقیق حاضر شامل خلاصه ای از یافته های ارسال شده به اعضا با درخواست به ابراز نظرشان و پاسخ به یک سوال دیگر است. چگونه دیپلمات¬های دولتی ایالات متحده با شرکت ها با توجه به بی میلی شرکت به مشارکت مستقیم در دیپلماسی عمومی کار می کنند؟ هیچ یک از اعضای پاسخی به این سؤال نداد و هیچ یک از آنها ابراز مخالفتی با خلاصه نداشتند. نظرات فقط شامل تشکر و قدردانی از محققان برای خلاصه ارائه شده بود و یا ابراز توافق با یافته ها.

بحث و پیامدها
این مطالعه نخستین آزمون تجربی برای سنجش این مفروضات است که شرکت¬های خصوصی آمریکایی برای ایفای نقش دیپلماتیک در پیشبرد تصویر و شهرت ایالات¬متحده در میان مردمان سایر کشورها آمادگی دارند (Private Sector Summit, 2007; Wang, 2006; Reinhard, 2009; White, 2015; Westermann-Behaylo, Rehbein, & Fort, 2015). اگرچه دیپلماسی عمومی به طور فزاینده ای شامل شبکه ای از بازیگران دولتی و خصوصی است که از کانال ها و فرایندهای دیپلماتیک برای پیشبرد اهداف دیپلماسی استفاده می کنند، اما این مطالعه نشان می دهد که اختلاف قابل توجهی در دیدگاه های شرکتی و دولتی در مورد دخالت شرکت¬های خصوصی در دیپلماسی عمومی وجود دارد. یافته های این تحقیق حاکی از حمایت ناچیز از ادعاهایی است که شرکت های آمریکایی یک نقش عمدی در پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی بازی می کنند یا باید بازی کنند.

ارتباطات سازمانی خطرات مالی و سیاسی ناشی از مشارکت با دولت در تلاش های دیپلماتیک را می بیند. آنها نگران استفاده از منابع روی تلاش هایی هستند که با منافع مالی و استراتژیک شرکت سازگار نیست و آنها نگران هستند که همسویی نزدیک با ایالات متحده به موقعیت جهانی آنها بکه برای موفقیت تجاری شان مهم است، لطمه بزند. نتایج نشان می دهد که دخالت مستقیم شرکت ها در فعالیت های دیپلماتیک بعید است با تجربیات کمیته Business for Diplomatic Action که بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر تشکیل شد، مطابقت داشته باشد. زیرا شرکت های آمریکایی ممکن است مایل به هم بخشی در دیپلماسی عمومی باشند، اما نمی خواهند به طور مستقیم با دولت ایالات متحده ارتباط داشته باشند(White, 2015). یافته ها همچنین نشان داد که بنا پیشنهاد Wang(2006)، «شرکت ها ممکن است از مشارکت در گفتمان یا فعالیت سیاسی دوری کنند؛ وجود آنها فقط فقط برای سودآوری است.

با وجودی که در این تحقیق دخالت مستقیم در دیپلماسی عمومی مشاهده نشد، اما این اجماع وجود داشت که داشتن رابطه همزیستی و منافع متقابل در روابط خوب بین المللی چیزی بدی نیست و تصویر مثبت ایالات متحده تاثیر مثبتی بر کسب و کار دارد. با این حال، یکی از مهمترین یافته ها این است که اگرچه مدیران روابط عمومی شرکت ها معتقدند که شرکت هایشان از تصویر مثبت آمریکا در خارج از کشور سود می برند، اما آنها ارتباط مشابهی بین تصویر منفی کشور و تاثیر منفی بر تصویر برندها و محصولات شرکت هایشان نمی بینند. چنین برداشتی می تواند عامل مهمی در تصمیم گیری در خصوص عدم مشارکت فعال در دیپلماتیک عمومی که با هدف ترویج تصویر ملی در نظر گرفته شده است، باشد.

اعضای هیئت Delpi موافق اند که فعالیت های CSR در کشورهای خارج از ایالات متحده تصویر مثبتی را از این کشور منعکس می¬کند که نشان می¬دهد که مسئولیت اجتماعی شرکت ها می¬تواند بخشی از روند دیپلماسی عمومی باشد که به تصویر کشور کمک می کند، حتی اگر یک عامل انگیزشی برای تعامل در ابتکارات CSR نباشد. واقعیت این است که این افراد هیچ تعهدی را نسبت به پشتیبانی مستقیم از اهداف دیپلماسی عمومی بعنوان بخشی از روابط عمومی جهانی و / یا اینکه تلاش¬های CSR نیاز به حمایت از شرکت های بزرگ از سوی دیپلمات های عمومی را نشان می دهد، متصور نیستند.

این مطالعه پیامدهای مهمی هم برای گستره و هم پتانسیل مشارکت شرکت ها به عنوان بازیگران غیر دولتی در دیپلماسی عمومی ارائه می¬دهد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که در حالی که مدیران شرکت ها احساس تعهد به تبلیغ جامعه، فرهنگ و ارزش¬های ایالات¬متحده در خارج از کشور نمی¬کنند، اما آنها مزایای تصویر مثبت از کشور را تشخیص می¬دهند و اگر از آنها خواسته، در دیپلماسی عمومی مشارکت می کنند. آنها مشارکت در دیپلماسی عمومی را آغاز نمی¬کنند، اما نشان دادند که مایل به ارائه تخصص خود برای حمایت از تلاش¬های دیپلماسی عمومی ایالات¬متحده هستند. این یافته¬ها، گفته ی Reinhard(2009) که شرکت ها به منظور حفاظت از منافع اقتصادی و / یا پیشبرد یک تصویر یک برند جهانی بیشتر مایل به حمایت هستند تا به طور مستقیم در دیپلماسی عمومی شرکت کنند(White, 2015)، تأیید می کنند.

این تحقیق در مورد توانایی¬های دولت در همکاری با شرکت¬های بخش خصوصی در تلاش برای تأثیرگذاری و ایجاد روابط مثبت با مردمان سایر کشورها را روشن کرد. موانع ذکر شده برای عدم دخالت شرکت در دیپلماسی عمومی نشان از چالش های بزرگ برای دیپلمات های دولتی دارد که علاقه مند به همکاری با شرکت ها برای ارتقای اهداف دیپلماسی عمومی هستند، اما همچنین آنچه باید مشخص شود را روشن می کند. از روی این تحقیق روشن است که دولت باید مشارکت را آغاز کند. بنا به مشاهدات Lee و Ayhan (2015)، پتانسیل بازیگران غیر دولتی برای دیپلماسی عمومی می تواند توسط دولت ها مورد استفاده قرار گیرد تنها در صورتی که سازمان های دولتی کانال های خود را برای فرصت های همکاری(مشارکت های منفعلانه) باز کنند و یا به کانال های آنها برای همکاری( مشارکت فعال) نزدیک شوند. بدیهی است چنین تلاش هایی باید با روشن شدن دقیق آنچه مشارکت شرکت ها ممکن است به نظر برسد و شامل چه چیزی می شود، آغاز شود. گام مهمی در همکاری مؤثر بین دولت و شرکت ها شناسایی منافع و اهداف مشترک است(Lee & Ayhan, 2015).

اثرات روی مدیران روابط عمومی
اگرچه مطالعه نشان داد که تأثیر تلاش های مسئولیت اجتماعی در بهبود تصویر ملی به عنوان یک محصول جانبی از تلاش های مسئولیت اجتماعی (CSR) به شمار می رود، اما درک بهتری از اهداف دیپلماسی عمومی در بین مدیران شرکت ها ممکن است منجر به علاقه بیشتر به استراتژی های هماهنگ شده برای بهبود زندگی مردمان سایر کشورها باشد. Scherer و Palazzo (2010) استدلال می¬کنند که شناخت رو به رشد “پتانسیل حل مسئله بازیگران غیر دولتی” در حکومت جهانی، و همچنین افزایش پذیرش نقش عمومی بیشتر از سوی شرکت ها برای کسب و کار خصوصی، یک “مفهوم مسئولیت پذیری سیاسی” را مخابره می¬کند.

چنانکه انتظارات عمومی برای عملکرد اجتماعی مسئولانه شرکت ها همچنان رو به تکامل و گسترش است، شرکت ها ممکن است به لحاظ مشارکت در مسائل اجتماعی به استانداردهای بالاتری متوسل شوند که مدیران شرکت ها را مجبور به تجدید نظر در برنامه های کاری و مشارکت اجتماعی شان می کند. بنا به گفته ی Moon(2014)، “بعضی از شرکت های بزرگ که به CSR متعهد هستند، نقش خود را به عنوان عوامل تغییر اجتماعی گسترش می دهند.” آنهم از طریق مشارکت در “روابط از نوع حکونت جدید¬”.

مدیران روابط عمومی به عنوان رهبران استراتژیک و مشاوران شرکت هایشان نقش مهمی در کمک به شرکت هایش خود در درک و سازگاری با انتظارات و خواسته های جدید در محیط جهانی بازی خواهند کرد. همانطور که در گزارش اخیر انجمن Arthur W. Page(2016) در مورد گسترش نقش افسر ارشد ارتباطات (CCO) اشاره شده است، “CCO، به عنوان ناظر شرایط محیطی و ارتباط دهنده در سراسر شرکت، در مرکز بسیاری از سازگاری های در حال وقوع است. همکاری با دولت و دیگر بازیگران با نفوذ در حوزه جهانی فرصت هایی را برای همکاری در پیشبرد اهداف سازمانی و گسترده تر اجتماعی فراهم می کند. در شرایطی که نیاز به مذاکره با حکومت های خارجی و سایر نهادها که بر فعالیت های تجاری تاثیر می گذارند وجود دارد، تلاش های شرکت ها در صورت همکاری با دیپلمات های دولتی موثرتر باشد.

اولین گام در هماهنگی استراتژیک بین دولت و شرکت، شناسایی مدیران شرکت¬ها از سوی دیپلمات¬های دولتی است که مسئول هدایت و مدیریت فعالیت های دیپلماتیک جهانی است. به عنوان مثال، انگلستان دارای یک واحد در مرکز دولت است که رهبران تجاری فعال در دیپلماسی را شناسایی و رسماً در این واحد می گنجانند(Lee, 2004). چنین تلاش هایی برای نزدیک کردن رهبران تجاری و دولتی در جهت پیشبرد دیپلماسی شرکتی به عنوان بخشی از دیپلماسی عمومی ضروری است. بنا به گفته¬ی¬White (2015)¬، هماهنگی استراتژیک بازیکنان دولتی و غیر دولتی در تلاش های دیپلماسی عمومی ضروری خواهد بود زیرا ماهیت دیپلماسی عمومی به طور فزاینده ای شبکه بندی و چند وجهی شده است، اما این یک فرایند پیچیده است.

محدودیت ها و تحقیقات آینده
از آنجایی که تحقیقات تجربی کمی درباره مشارکت شرکتی در دیپلماسی عمومی انجام شده است، تکنیک Delphi مناسب است. با این حال، یکی از محدودیت های تحقیق این است که با وجودی که در این مطالعه از یک نمونه نخبه و با دقت انتخاب شده استفاده شد، تنها تعداد کمی از مدیران شرکت ها (نه مدیر) هر سه مرحله گردآوری داده ها را احتمالا به دلیل برنامه های کاری و یا کسل کننده بودن موضوع انجام دادند. در دور سوم جمع آوری داده ها، پاسخ دهندگان با خلاصه ای از یافته ها موافقت کردند، اما هیچ کس به این پرسش پاسخ نداد: چگونه دیپلمات های دولتی ایالات متحده با شرکت ها با توجه به بی میلی شرکت ها در مشارکت مستقیم در دیپلماسی عمومی کار می کنند؟ این سوال مهم نیازمند بررسی های بیشتر است.

این تصور در میان مدیران روابط عمومی شرکت ها که تصویر منفی یک کشور لزوما اثر منفی بر روی تصاویر برندها و محصولات شرکت های آنها ندارد، مستلزم بررسی بیشتر است. به عنوان مثال، مطالعات انجام شده که برداشت مصرف کننده از کشورها و برندها و ارتباط بین این دو را مقایسه می کنند، می تواند به ما در راستای اطلاع رسانی شیوه های ارتباطی جهانی از طرف هر دوی کسب و کار و دولت کمک کند.

علاوه بر این، پژوهش های آینده می تواند مصاحبه ها یا نظرسنجی ها را بر اساس یافته های مطالعه فعلی انجام دهد تا ببیند آیا از نتایج در یک نمونه بزرگتر پشتیبانی می شود یا خیر. به عنوان مثال، تحقیقاتی که بر روی شرکت های غیر غربی متمرکز بود، کمک می کرد تا تاثیرات احتمالی بافت و کشور مبدأ بر دیدگاه بازیگران شرکتی نسبت به دیپلماسی عمومی روشن شود. مشارکت شرکت های چند ملیتی بعنوان بازیگران غیر دولتی در دیپلماسی عمومی نیز می تواند در تحقیقات مربوط به دیپلمات های دولتی بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3183 0 http://iaprs.ir/?p=3180 http://iaprs.ir/?p=3180#comments Wed, 30 May 2018 10:29:38 +0000 http://iaprs.ir/?p=3180

بخش رقابتی

- شاخص های سنجش و ارزیابی آثار جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی

- کاربرگ ارسال آثار

همایش

- معرفی چهارمین همایش تخصصی تولید محتوا در روابط عمومی

- فرم ثبت نام چهارمین همایش تخصصی تولید محتوا در روابط عمومی

کارگاههای آموزشی

- کارگاه “سواد بصری”- استاد: دکتر محمود مختاریان استاد پیشکسوت ارتباطات و روابط عمومی

-  کارگاه “عکاسی خبری پیشرفته” – استاد: دکتر علیرضا فرزین مدرس ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
- کاربرگ ثبت نام

منابع

- معرفی نه کتاب برای استانداردهای روابط عمومی

اشاره
جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی، جشنواره ای برای انتخاب و معرفی بهترین الگوها و عملکردها در زمینه انتشارات روابط عمومی هاست که توسط انجمن متخصصان روابط عمومی همه ساله برگزار می گردد. این انجمن با استعانت از پروردگار عالمیان و به پشتوانه همیاری و همدلی صاحب نظران و متخصصان و با حمایت و همکاری دست اندرکاران روابط عمومی سازمانها، موسسات دولتی و غیردولتی، استادان، کارشناسان و دانشجویان این رشته، در نظر دارد تا برای سیزدهمین بار، جشنواره ملی انتشارات را در تیر ماه سال ۱۳۹۷ برگزار نماید.

اهداف
- آشنایی با اصول و استانداردهای نشرالکترونیک و مکتوب در روابط عمومی و ارائه آثار و تجارب موفق
- توسعه و ارتقای سطح توانمندیها و مهارتهای مدیران و کارشناسان روابط عمومی در حوزه فعالیتهای انتشاراتی
- فرهنگ سازی مناسب و تکریم و معرفی نخبگان و الگوهای برتر در حوزه انتشارات
- تبیین نقش تکنولوژیهای نوین ارتباطی و آموزشی در فرآیند انتشارات
- دستیابی به راهکارهای مناسب برای اعتلا و ارتقای نشر الکترونیک و مکتوب در روابط عمومی ها
- ایجاد فضای رقابتی سالم و شور و نشاط علمی و تعامل بین متخصصان و کارشناسان این عرصه
- فراهم شدن بستر مناسب جهت عرضه فعالیتهای برتر و شاخص و تحرک بخشیدن به فعالیتهای انتشاراتی به لحاظ کیفی و کمی

 برنامه های جشنواره
الف: بخش رقابتی
ب: بخش آموزشی
۱- کارگاههای آموزشی
۲- همایش تخصصی تولید محتوا
ج: نمایشگاه محدود جشنواره انتشارات
د: تهیه و انتشار کتاب استانداردهای نشر در روابط عمومی
ه. انتشار ویژه نامه جشنواره

موضوعات جشنواره
۱) ادبیات
۱-۱- مستندسازی: “گردآوری، تدوین، پردازش، تصحیح، بروز رسانی و نگهداری داده ها و اطلاعات (مانند مستندسازی فرایندها، تجارب، پروژه ها، سوابق، رویدادها، عملکرد سازمان و…)
۱-۲-  داستانسرایی: توصیفی دقیق از موفقیت یک مدیر یا شخص (بیوگرافی)، سازمان یا شرکت، و … از طریق مشاهده عینی(مانند داستان های سازمانی، داستان های موفقیت، داستان های خبری و …)

۲) برنامه انتشاراتی
این جایزه به روابط عمومی هایی که بهترین برنامه انتشاراتی را در طی سال گذشته برای بخشهای مختلف انتشارات موسسه به اتمام رسانیده باشند و مستندات لازم را ارائه کنند، اهداء می گردد.

۳) انتشارات اصلی
۳-۱- کتاب
۳-۲- نشریه داخلی
در این بخش آثار ارسالی در هفت شاخه: (۱) سرمقاله، (۲) مقاله، (۳) گزارش، (۴) خبر، (۵) صفحه خوانندگان، (۶) مصاحبه و (۷) صفحه آرایی مورد ارزیابی داوران قرار می گیرد.

توجه: روابط عمومی ها باید آثارشان را در هفت بخش اعلام شده، به طور جداگانه و تفکیکی تعیین نموده و برای ارزیابی ارسال نمایند. تاکید می شود هیچ نشریه ای خارج از قالب مذکور و به طور کلی و به عنوان “نشریه برتر” مورد ارزیابی قرار نمی گیرد.

۳-۳- بروشور
۳-۴- ویژه نامه
۳-۵- محصولات انتشاراتی خلاقانه و نوآورانه (ایده پردازی)

۴) هنرهای تجسمی
۴-۱- پوستر
۴-۲- اینفوگرافی
۴-۳- عکس
۴-۴- کاریکاتور

ابعاد آثار: حداقل اندازه ضلع بزرگتر آثار ۲۰ سانتی متر و حداکثر ۱۵۰ سانتی متر است. علاوه بر نسخه کاغذی، فایل لوح فشرده آن نیز باید فرستاده شود.

۵) رسانه های دیداری و شنیداری
۵-۱- فیلم های مستند
۵-۲- تیزر
۵-۳- کلیپ
۵-۴- انیمیشن
۵-۵- موشن گرافیک
۵-۶- برنامه های ویدیوئی کوتاه

۶) رسانه های دیجیتالی
۶-۱- وبسایت
۶-۲- مولتی مدیا
۶-۳- برنامه های کاربردی و پیام رسان های موبایلی
۶-۴- رسانه های اجتماعی

۶-۵- پایگاه خبری الکترونیک

۷) تبلیغات

۷-۱- تبلیغات مکتوب شامل تبلیغات در مطبوعات و رپرتاژآگهی
۷-۲- هدایای انتشاراتی (اشانتیون)

۸) تحلیل محتوا
تحلیل محتوای رسانه های درون و برون سازمانی

۹) کارشناس برتر انتشارات روابط عمومی
در این بخش، کارشناسان فعال در حوزه انتشارات، آثار و مستندات خود را به شکل حقیقی و یا حقوقی برای ارزیابی به دبیرخانه جشنواره ارائه خواهند نمود تا از میان آنها فعالان این حوزه انتخاب شوند.

۱۰) نحوه ارائه آثار
در این بخش شرکت کنندگانی که بهترین دسته بندی و ارائه آثار را به دبیرخانه جشنواره داشته انتخاب و مورد تقدیر قرار می گیرند.

جوایز
نفرات برگزیده هر بخش: تندیس زرین/ دیپلم افتخار /
تقدیر از نفرات دوم و سوم: لوح سپاس /

شرایط شرکت در جشنواره
۱٫ جشنواره در دو بخش ملی و استانی برگزار شده و همه روابط عمومی ها در بخشهای دولتی و خصوصی می توانند در آن شرکت نمایند.
۲٫ شرکت کنندگان می توانند آثار خود را که از دی ماه ۱۳۹۵ به بعد تولید کرده اند به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.
۳٫ ضروری است در همه بخشهای جشنواره به همراه اصل اثر و نسخه های کاغذی آن، فایل لوح فشرده (به تفکیک هر بخش یا زیربخش یک سی دی یا دی وی دی) آن نیز فرستاده شوند.
۴٫ هر شرکت کننده می تواند حداکثر برای هر رشته و بخش دو اثر ارسال کند.
۵٫ روابط عمومی ها باید آثارشان را در بخشهای اعلام شده، به طور جداگانه و تفکیکی تعیین نموده و برای ارزیابی ارسال نمایند. فهرست تفکیکی آثار و بخشهای دهگانه جشنواره (همراه با تعیین زیرمحورهای آن) باید دقیقا در “نامه ارسال آثار و فرم های ثبت نام” ذکر شود؛ در غیر این صورت مطلقاً پذیرفته نمی شود. در واقع آثار ارایه شده باید دارای فرم ثبت نام، عنوان بندی و فهرست شرکت در بخشهای مختلف جشنواره و همچنین فیش هزینه شرکت در جشنواره و داوری باشد.
۶٫ مسئولیت اصالت آثار به عهده شرکت کنندگان است. در صورت نقض آن، ارسال کننده مسئول بوده و هیچ گونه مسئولیتی متوجه دبیرخانه جشنواره نخواهد بود.
۷٫ استفاده از آثار ارسالی جهت انتشار و سایر اقلام انتشاراتی و برگزاری نمایشگاه با ذکر نام صاحب اثر برای انجمن متخصصان روابط عمومی مجاز است.
۸٫ در صورت عدم رعایت مقررات جشنواره، آثار ارسالی از فرایند ارزیابی حذف می شود.
۹٫ تکمیل فرم ثبت نام و ارسال آثار به منزله قبول شرایط و مقررات جشنواره است.
۱۰٫ تصمیم گیری در خصوص موارد پیش بینی نشده و اعلام نشده بر عهده دبیرخانه جشنواره است.

نحوه ارسال آثار
ارسال آثار به نشانی دبیرخانه جشنواره: تهران- شیراز جنوبی- نبش همت غرب به شرق (پایین همت) – کوچه یاس شرقی – پلاک۴- واحد۵٫

دبیرخانه جشنواره
تلفن های تماس: ۸۸۶۱۷۵۷۶-۸۸۶۱۷۵۷۷
پایگاه اینترنتی: www.iaprs.ir
کانال تلگرامی جشنواره: https://t.me/prpupfestival

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3180 0 http://iaprs.ir/?p=3173 http://iaprs.ir/?p=3173#comments Sat, 26 May 2018 21:24:13 +0000 http://iaprs.ir/?p=3173  کارگاههای آموزشی “عکاسی خبری پیشرفته” و “سواد بصری” توسط انجمن متخصصان روابط عمومیبرگزار خواهد شد.

این کارگاههای آموزشی همزمان با سیزدهمین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی روز دوشنبه ۲۵تیرماه سال جاری برگزار خواهد شد و علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام با شماره های ۸۸۶۱۷۵۷۶-۸۸۶۱۷۵۷۷ تماس بگیرند.

کارگاه فشرده آموزشی “سواد بصری”
مدرس: دکتر محمود مختاریان استاد پیشکسوت ارتباطات و روابط عمومی

معرفی و موضوعات کارگاه:
مفاهیم و مبانی سواد بصری، مبادی سواد بصری، درک بصری، ارتباط بصری، پیام ها و اخبار بصری، کاربرد سواد بصری در محصولات چاپی نظیر کتاب و مجله، ضرورت سواد بصری در روابط عمومی و کاربرد سواد بصری در طراحی و گرافیک از جمله مباحث این کارگاه می باشد.

کارگاه فشرده آموزشی “عکاسی خبری پیشرفته”
مدرس: دکتر علیرضا فرزین مدرس ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

معرفی و موضوعات کارگاه:
انواع دوربین‌ها، ترکیب بندی، انواع قاب‌ها، اجزاء تصویر، نورسنجی، انواع لنزها، فاصله کانونی و عمق میدان، ادیت عکس و کاربردهای عکس در روابط عمومی از جمله مباحث این کارگاه می باشد.

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3173 0 http://iaprs.ir/?p=3170 http://iaprs.ir/?p=3170#comments Fri, 25 May 2018 09:39:06 +0000 http://iaprs.ir/?p=3170 سیاستمداران و دست اندرکاران رسانه‌های بین المللی در این اجلاس موضوعات یک سال گذشته را بررسی می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری صداوسیما از آلماتی؛ پانزدهمین اجلاس رسانه ای اوراسیا در شهر آلماتی قزاقستان آغاز به کار کرد.

در این اجلاس که پیام آن «جهان چگونه تغییر می کند و جهان ما چگونه تغییر خواهد کرد» است سیاستمداران و دست اندرکاران رسانه های بین المللی در مدت سه روز موضوعات و تحولات یک سال گذشته را مورد بررسی قرار می دهند.

مراسم افتتاحیه با پیام «نورسلطان نظربایف» رییس جمهور قزاقستان که توسط وزیر اطلاعات و ارتباطات قزاقستان قرائت شد آغاز شد سپس «دریغا نظربایوا» دبیر اجلاس در سخنانی گفت: زمانی که نخستین دوره این اجلاس آغاز شد هیچ گونه شبکه های اجتماعی و ارتباطی همانند امروزه وجود نداشت و در حال حاضر خبر در تمام لحظات همراه افراد است و این موضوع نقش رسانه ها را مسئولیت پذیرتر می کند.

جهانی شدن و مذهب، سیر توسعه جهانی شدن، اروپا و چالش های پیش رو، جهانی شدن و آینده محیط زیست برخی از موضوعاتی است که در این اجلاس مورد بررسی قرار می گیرد.

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3170 0 http://iaprs.ir/?p=3162 http://iaprs.ir/?p=3162#comments Sat, 19 May 2018 12:56:34 +0000 http://iaprs.ir/?p=3162

همزمان با روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی کتاب سال ۹۶ روابط عمومی ایران منتشر شد.

به گزارش کمیته ارتباطات انجمن، این کتاب حاوی مقالات علمی، ترجمه، گزارش های تحلیلی، یادداشت، دیدگاه ،سخنرانی منتخب، مصاحبه، معرفی کتب منتشره درحوزه روابط عمومی درایران وجهان و همچنین نگاهی به مهمترین رویدادهای روابط عمومی در ایران و جهان مربوط سال ۹۶ را دارا می باشد.

بر پایه این گزارش ،انجمن متخصصان روابط عمومی طی یک دهه اخیر به منظور کمک به توسعه ادبیات نظری و اعتلای دانش روابط عمومی در کشور هر ساله نسبت به تهیه و انتشار کتاب سال روابط عمومی ایران اقدام کرده که خوشبختانه با استقبال جامعه روابط عمومی ایران نیز همراه بوده است.

این گزارش می افزاید:کتاب سال روابط عمومی سعی کرده که مهمترین اتفاقات حوزه علم، فن و هنر روابط عمومی و ارتباطات را در این سال مورد کنکاش و بررسی قرار داده و در این راه از دیدگاه های اندیشمندان و صاحب نظران این حرفه بهره مند گردد.

شایان ذکراست:کتاب سال روابط عمومی ایران با مدیریت سید شهاب سید محسنی و زیر نظر هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی در قطع رحلی وبا ۱۵۶ صفحه رنگی به بازار کتاب عرضه شده است.

]]> http://iaprs.ir/?feed=rss2&p=3162 0